بررسی تاثیر آموزش بازخورد محور بر بستری مجدد در بیماران با سندرم کرونری حاد

بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد به علت درک ناکافی از مباحث آموزشی مرتبط با مراقبت و متعاقبا عدم پیروی از برنامه های درمانی، گرفتار عواقب وخیم بیماری از جمله عود بیماری و بستری مجدد می شوند. استفاده از راهکارهایی با هدف ارتقاء آگاهی و درک و فهم بیماران از محتواهای آموخته شده ممکن است تاثیر مثبتی بر پیامدهای این بیماران داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش بازخورد محور بر بستری مجدد در بیماران با سندرم کرونری حاد انجام شد.

در این کارآزمایی بالینی تصادفی 70 بیمار مبتلا به سندرم کرونری حاد بستری در بخش های قلب و مراقبت های ویژه قلبی دو بیمارستان شهر زاهدان در سال 1398 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، سپس تخصیص تصادفی بیماران به دو گروه مداخله و کنترل با استفاده از کارت های رنگی  و به صورت قرعه کشی انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی و فرم ثبت موارد بستری مجدد بود. مداخله به صورت آموزش به شیوه بازخورد محور طی سه جلسه به صورت انفرادی 45-30 دقیقه ای و 24 ساعت بعد از پذیرش بیمار و در بیمارستان انجام شد. سه ماه بعد از مداخله، بستری مجدد بیماران از طریق تماس تلفنی با آنها بررسی و ثبت شد.

نتایج نشان داد که متغیرهایی مانند سن، جنس، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات و ابتلا به دیابت در دو گروه با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشت (P>0.05). در گروه مداخله 3/14 درصد و در گروه کنترل 1/37 درصد بیماران در طی سه ماه بعد از ترخیص از بیمارستان بستری مجدد به دلیل بیماری قلبی اولیه داشتند و تفاوت معنی داری از نظر فراوانی بستری مجدد بین دو گروه وجود داشت (P=0.029).

روش آموزش بازخورد محور باعث کاهش موارد بستری مجدد در بیماران با سندرم حاد کرونری می شود. با توجه به اهمیت نقش پرستاران در زمینه آموزش می توان از این شیوه آموزشی در جهت ارتقاء بهبود پیامدهای بیماری استفاده نمود.