تاثیر آموزش مبتنی بر درک بیماری بر میزان کنترل قندخون بیماران مبتلا به دیابت

پیشگیری از عوارض، کاهش مرگ و میر و هزینه های اقتصادی دیابت، یکی از مهم ترین اهداف مدیریت دیابت می باشد. برای رسیدن به این اهداف، کنترل دقیق قند خون لازم است که نیازمند آموزش است. زمانی بیماران از توصیه ها و آموزش های داده شده تبعیت می کنند که درک درستی از بیماری خود داشته باشند. در این راستا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر درک بیماری بر کنترل گلیسمیک بیماران مبتلا به دیابت انجام گرفت.

این کارآزمایی بالینی تصادفی در 78 بیمار مبتلا به دیابت مراجعه کننده به درمانگاه دیابت شهرستان قوچان در دو گروه تصادفی مداخله (38 نفر) و شاهد (40 نفر) انجام شد. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه درک از بیماری (IPQ-R) و میزان HbA1C قبل و بعد از مداخله استفاده گردید. گروه مداخله در طی 2 جلسه 45 دقیقه ای، تحت آموزش مبتنی بر درک بیماری قرار گرفتند. سنجش افراد سه ماه بعد از انجام مداخله صورت گرفت و نتایج توسط نرم افزار SPSS 22 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.

سه ماه پس از آموزش در گروه مداخله، میانگین سطح هموگلوبین گلیگوزیله (1/318±9/28 در مقابل 1/422±8/33) و درک بیماری (12/971±132/53در مقابل 9/772± 159/47) نسبت به قبل، تغییر یافت. یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) نشان داد سطح سرمی هموگلوبین گلیکوزیله پس از آموزش در مقایسه با پیش از آموزش، تغییرات معنی داری داشته است (0/001<p).

یافته های مطالعه نشان داد، بیماران مبتلا به دیابت پس از مداخله ی آموزشی به درک بهتری از بیماری خود دست یافتند، که در نهایت منجر به کنترل قندخون در این بیماران گردید.