قرائت انسانی از دین؛ ارزیابی دیدگاه محمد مجتهد شبستری

یکی از مهم‌ترین مباحثی که امروزه در حوزه دین‌شناسی و درک تعالیم دین مطرح می‌شود، امکان فهم دین بر اساس قرایت انسانی و تجربه دینی است. وقتی از قرایت انسانی دین سخن به میان می‌آید، دو نکته به شکل توامان مفروض و منظور گرفته می‌شود: اول آنکه امکان فهم دین برای انسان میسر است؛ دوم آنکه فهم دین منحصر به آنچه تاکنون تحت عنوان فهم ماورایی و الهی از دین مطرح بوده، منحصر نیست و می‌توان قرایتی انسانی از آن عرضه کرد. این نکته اخیر یعنی تغییر سازه‌های فهم دین مرهون تغییراتی است که انسان امروزی با آن مواجه خواهد بود. مجتهد شبستری یکی از اندیشمندان معاصر معتقد است، با توجه به تغییر و تحولات چشمگیر در زندگی بشر امروزی، باید تفکرات، دین، معنویت و ایمان آنان نیز دچار دگرگونی اساسی شود و باید از سنت دینی، افکار و اندیشه و باور قبلی خود عبور کرد یا فهم جدید از آن به‌دست آورد تا در نهایت به تجربه دینی رسید. وی معتقد است که در باب دین قرایت‌های مختلفی وجود دارد و به قرایت واحد نمی‌شود اکتفا کرد. هدف اصلی این پژوهش، تبیین مدعای پیش‌گفته با ارایه استدلال‌های عرضه‌شده و پاسخ به آن است که با روش تحلیل محتوا در تبیین داده‌ها صورت گرفته است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که قرایت انسانی از دین در مقابل قرایت الهی قرار دارد و دیدگاه شبستری گاه به شکل آشکار و گاه کمی مستور و پنهان ریشه در نسبیت، هرمونتیک، تجربه دینی و اومانیسم دارد.