تاثیر باند لوپ بر شاخص کینماتیکی و الکترومایوگرافی اندام تحتانی در حین رکابزدن با دوچرخه ثابت در دانشجویان پسر مبتلا به ژنوواروم: یک مطالعه توصیفی

تغییر در راستای اندام تحتانی در صفحه فرونتال و الگوی فعالیت عضلات حین رکاب زدن با سندرم درد کشکک زانو و اصطکاک باندایلیوتیبیال مرتبط است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر باندلوپ بر شاخص کینماتیکی و الکترومایوگرافی اندام تحتانی در حین رکاب زدن بود.

در این مطالعه توصیفی، اطلاعات کینماتیکی اندام تحتانی و فعالیت الکترومیوگرافی عضلات 30 نفر از دانشجویان پسر (15 نفر سالم، 15 نفر ژنوواروم) در کلینیک موفقیان تهران در سال 1398 در حین رکاب زدن، با و بدون باند لوپ در 10 سیکل رکاب زدن در طول 30 ثانیه آخر ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل و t زوجی آنالیز شدند.

تفاوت معنی داری در میزان فعالیت گلوتیوس مدیوس (001/0=p) و نسبت فعالیت گلوتیوس مدیوس به تنسورفاسیالاتا در هر دو گروه (042/0= pنرمال، 045/0= pژنوواروم)، زمان شروع فعالیت تنسورفاسیالاتا (007/0=p) و زمان پایان فعالیت گلوتیوس مدیوس (018/0=p) در گروه نرمال، و زمان شروع فعالیت گلوتیوس مدیوس (048/0=p)، زمان پایان فعالیت گلوتیوس مدیوس (047/0=p) و میانگین زاویه ابداکشن زانو (047/0=p) در گروه ژنوواروم مشاهده شد. هم چنین تفاوت معنی داری در میانگین فعالیت تنسورفاسیالاتا با و بدون باندلوپ بین دو گروه (003/0= pبدون لوپ، 001/0= pبا لوپ) و میانگین (021/0=p) و حداکثر زاویه ابداکشن زانو (027/0=p) بدون باندلوپ بین دو گروه مشاهده شد.

رکاب زدن با باندلوپ می تواند به عنوان یک روش موثر جهت افزایش عملکرد و فعالیت گلوتیوس مدیوس و در عین حال کاهش فعالیت تنسورفاسیالاتا و بهبود کینماتیک زانو در صفحه فرونتال جهت پیش گیری از آسیب و بهبود ثبات زانو در افراد سالم و ژنوواروم باشد.