اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیک به شیوه گروهی بر خودکارآمدی مقابله با مشکلات در افراد سوء مصرف کننده مواد

مشکلات ناشی از سوء مصرف مواد در بین مصرف کنندگان باعث کاهش خودکارآمدی جهت مقابله با مشکلات جسمی، اجتماعی و روانشناختی می شود. بنابراین هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی به شیوه گروهی بر خودکارآمدی مقابله با مشکلات در افراد مراجعه کننده به مراکز اقامتی و نیمه اقامتی ترک اعتیاد در شهر یاسوج بود.

مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی می باشد. جامعه آماری را کلیه بیماران وابسته به مواد مخدر مراجعه کننده به مراکز اقامتی و نیمه اقامتی ترک اعتیاد شهر یاسوج در سال 13951394 تشکیل دادند، تعداد 40 بیمار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی مقابله با مشکلات، چسنی و همکاران بود. مداخله گروهی رفتار درمانی دیالکتیک روی گروه آزمایش طی 8 جلسه یک ساعت و نیم به صورت یک بار در هفته اجرا شد، اما هیچ گونه مداخله ای بر روی گروه کنترل صورت نگرفت. پس از پایان مداخله از هر دو گروه(آزمایشی و کنترل) پس آزمون به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تحلیل کوواریانس  تک متغیره تجزیه و تحلیل شدند.

 میانگین و انحراف معیار نمره پیش آزمون خودکارآمدی مقابله با مشکلات در گروه آزمایش70/17±35/80 و در گروه کنترل 64/4±70/76 بود. هم چنین میانگین و انحراف معیار نمره پس آزمون خودکارآمدی مقابله با مشکلات در گروه آزمایش 48/26±25/122 و در گروه کنترل 09/4±00/77 بود. یافته ها نشان داد رفتاردرمانی دیالکتیک به شیوه گروهی، منجر به افزایش خودکارآمدی مقابله با مشکلات  گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد (001/0<p).

 رفتاردرمانی دیالکتیکی می تواند باعث افزایش خودکارآمدی مقابله با مشکلات بیماران بستری در مراکز ترک اعتیاد مورد استفاده قرار گیرد. هم چنین متخصصان حیطه سلامت روان می توانند از این درمان به عنوان یک راهکار درمانی موثر  در درمان سایر مشکلات روانشناختی بیماران مبتلا به سوء مصرف مواد بهره ببرند.