بررسی میزان صلاحیت فرهنگی در پرستاران بالینی: یک مطالعه توصیفی

صلاحیت فرهنگی به معنای آن است که یک فرد یا یک سازمان بتواند به طور موثر در بستری از باورهای فرهنگی، رفتارها و نیازهای مشتریان و جامعه کار کند. باتوجه به ضرورت وجود این ویژگی در پرستاران، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان صلاحیت فرهنگی در پرستاران شاغل انجام شد.

این مطالعه توصیفی روی 230 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی و خصوصی اهواز و اصفهان انجام شد. روش نمونه گیری، تصادفی و با در نظر گرفتن معیارهای ورود بود. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه سنجش صلاحیت فرهنگی محقق ساخته بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون های توصیفی و استنباطی (تی مستقل، آنالیز واریانس، و آزمون توکی) تحلیل شدند.

8/67 درصد از شرکت کنندگان خانم بودند و 6/92 درصد مدرک کارشناسی داشتند. میانگین سابقه کار 10 سال بود و 1/69 درصد از پرستاران تجربه کار با فرهنگ های مختلف را ذکر کردند. میانگین نمره صلاحیت فرهنگی پرستاران در سطح متوسط (58/11 ± 8/104) ارزیابی شد. همچنین، نتایج نشان داد میانگین نمره صلاحیت فرهنگی در بعد انعطاف پذیری بالاترین (46/3 ± 46/24) و در بعد تمایل فرهنگی پایین ترین (90/3 ± 73/10) سطح را داشت.

باتوجه به گسترش تنوع فرهنگی بیماران در کشور ایران، سطح متوسط صلاحیت فرهنگی پرستاران در این مطالعه بیانگر لزوم افزایش توجه و برنامه ریزی مدیران پرستاری در جهت ارتقای صلاحیت فرهنگی پرستاران، ضمن خدمت است.