نقش خانه های تاریخی دوره قاجار در جذب گردشگری و جاذبه های اکوتوریسم در شهر تبریز با بررسی محوریت توسعه پایدار

خانه های دوره قاجار را میتوان یکی از مباحث مهم در معماری ایران دانست چراکه این نوع از عملکرد الگویی برای زندگی انسان آمیخته با هنر و فرهنگ جوامع مختلف با ویژگیهای متنوع در تاثیرگذاری نقش خانه های قاجاری در جذب معماری داخلی – زیبایی شناختی با محوریت سلسله مراتب الگوهای معماری – گردشگری نوعی شناخت در زیبایی شناسی توامان با توسعه پایدار نقش بورژوازی به سزایی با بهره گیری پروتکال در ابلاغ این خانه ها میتوان بهره مند گردید. دوران حکومت قاجاری را میتوان یکی از اولین و زیربنایی ترین الگوها در خلق مسکن در ایران بهشمار آورد و میتوان آن را جزیی از اصل های پایه و مهم و موثر در فرهنگ و جامعه ایرانی بیان نمود. همچنین از طرفی خانه نیازی برای انسان بوده که آن با وجود آدمی تحقق آور میباشد و به عنوان سرپناه به بشریت جهان عالم هستی هویت میدهد .خانه های تاریخی تبریز در سیر زمانی بسیار موردتوجه قرار داشته اند چه از نظر میراث ملی چه از لحاظ معماری این نوع حجم از معماری در ساختار کالبدی دانش های متخصصین با خلاقیت آفرینش بوطیقای فضایی معنی پیدا میکند. به تعبیری میتوان گفت خانه های قاجاری در تبریز نگین خانه های قاجاری در سرتاسر جامعه ایرانی بوده است. روش تحقیق در پژوهش حاضر با تجزیه و تحلیل اطلاعات واکاوی شده نقش عملکردی و تاثیرگذاری و ، تحلیلی – بااستفاده از روش تبیین توصیفی تاثرپذیری آن در معماری ایران بوده که با معماری تغییر امروزی مورد بحث و با مطالعه کتابخانه ای و اسنادی داده ها درنتیجه میتوان بیان نمود که نقش خانه های قاجاری در زندگی انسان ایرانی نقشی پدیداری داشته که ، استخراج گردیده توانسته با صنعت گردشگردی و اکوتوریسم محوریتی در جهت توسعه پایدار ایجاد نماید و نوعی سامانه سیستماتیک در معماری را به خود اختصاص دهد.