توسعه یک زیست حسگر ایمپدیمتریک مبتنی بر نانو مواد برای شناسایی تتراسایکلین در عسل

شناسایی باقیمانده آنتی بیوتیک ها در مواد غذایی از جمله عسل از اهمیت خاصی برخوردار است. تاکنون روش های مختلفی برای شناسایی آنتی بیوتیک ها در عسل و سایر فرآورده های دامی توسعه داده شده اند. در سال های اخیر ساخت زیست حسگرهای الکتروشیمیایی در ترکیب با نانو مواد توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. در مطالعه حاضر یک زیست حسگر ایمپدیمتریک مبتنی بر نانو مواد شامل گرافن اکسید احیاشده و نانو ذرات طلا برای شناسایی آنتی بیوتیک تتراسایکلین در نمونه های عسل توسعه داده شد. از تکنیک های ولتامتری چرخه ای و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی برای ارزیابی سطح الکترود کاری استفاده گردید. مقادیر پیک جریان در حالت های مختلف به ترتیب 034/0، 048/0، 069/0، 020/0 و 015/0 میکرو آمپر برای الکترود اصلاح نشده، تثبیت گرافن، طلا، آپتامر و آنتی بیوتیک دست آمد. مشخصه های زیست حسگر شامل تکرارپذیری، تکثیر پذیری، پایداری و گزینش پذیری با استفاده از داده های مقاومت انتقال بار مورد ارزیابی قرار گرفت که نتایج حاکی از قابل قبول بودن آن ها داشت. به منظور محاسبه درصد ریکاوری غلظت های 9-10× 1 و 11-10× 1 مولار از تتراسایکلین تهیه و در نمونه های عسل تزریق گردید. نتایج نشان داد که زیست حسگر پیشنهادی درصد ریکاوری 1/94 تا 4/103 درصد را برای شناسایی تتراسایکلین در نمونه های عسل ارایه می دهد.