نقش باورهای معنوی-مذهبی همسان زوج در سلامت زناشویی با میانجیگری رابطه سازنده، عشق و تعهد

باورهای معنوی-مذهبی می تواند به دلیل هنجارها و گفتمان هایی که ایجاد می کند زندگی زناشویی افراد را تحت تاثیر قرار دهد. ازاین رو مطالعه حاضر باهدف بررسی نقش باورهای معنوی-مذهبی همسان زوج در سلامت زناشویی و با نقش واسطه ای ارتباط سازنده، عشق و تعهد انجام شد.

روش مطالعه حاضر توصیفی و از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد متاهل شهر بندرعباس در سال 98 بودند. نمونه موردمطالعه شامل 310 نفر از افراد بود که به صورت نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. از پرسشنامه محقق ساخته جاذبه های زناشویی (MAQ) و شاخص رضایت زناشویی (IMS) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها از طریق همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر و نرم افزار SPSS-22 و برنامه ماکرو ساخته پریچر و هایز مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.

نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که باورهای معنوی-مذهبی همسان، ارتباط سازنده، عشق و تعهد می توانند 75/4درصد از واریانس سلامت زناشویی را تبیین کنند. باورهای معنوی-مذهبی همسان می تواند 17/9درصد از واریانس ارتباط سازنده و نیز 25/1درصد از واریانس عشق را تبیین کند؛ اما توان پیش بینی تعهد را نداشت. همچنین نتایج اثرات غیرمستقیم نشان داد که باورهای معنوی-مذهبی همسان از طریق ارتباط سازنده 11/3- درصد و از طریق عشق 4/4- درصد به صورت غیرمستقیم بر روی عدم سلامت زناشویی اثر دارد.

رابطه زناشویی می تواند به صورت مستقیم و غیرمستقیم تحت تاثیر باورهای معنوی-مذهبی زوج باشد. معنویت و مذهب می توانند با تقویت رابطه بین زوج و نیز افزایش عشق و دوستی بین آن ها موجب افزایش سلامت زناشویی شوند. نتایج این پژوهش می تواند دستاوردی در جهت اجرای مداخلات معنوی-مذهبی در حیطه زوج باشد.