اثربخشی برنامه روانشناختی خانواده محور بر پایه الگوی اسلامی- ایرانی بر کاهش پرخاشگری و افزایش سازگاری زوجین

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامه روانشناختی خانواده محور بر پایه الگوی اسلامی- ایرانی بر کاهش پرخاشگری و افزایش سازگاری زوجین انجام شد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر در برگیرنده والدین مادران دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان بابل در سال تحصیلی 98-1397 بود. با عنایت به نیمه آزمایشی بودن طرح، نمونه ای به حجم 20 نفر (10 زوج) با توجه به معیارهای شمول از بین افراد جامعه آماری به صورت در دسترس انتخاب شدند. اعضای نمونه به صورت جایگزینی تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. سپس شرکت کنندگان گروه آزمایش در 10 جلسه 90 دقیقه ای برنامه روانشناختی خانواده محور بر پایه الگوی اسلامی- ایرانی شرکت کردند؛ در حالی که اعضای گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) و پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر (1976) بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد برنامه روانشناختی خانواده محور بر پایه الگوی اسلامی- ایرانی بر پرخاشگری و سازگاری زناشویی زنان متاهل تاثیر معناداری دارد. طبق یافته های این پژوهش، برنامه روانشناختی خانواده محور بر پایه الگوی اسلامی- ایرانی سبب کاهش پرخاشگری و افزایش سازگاری زناشویی در زوجین می شود و می توان از آن به عنوان یک روش مداخله ای موثر سود جست.