مقایسه‌ی میانگین دز در واحد سطح در رادیوگرافی پانورامیک و مقطع‌نگاری رایانه‌ای با اشعه‌ی مخروطی در دو گروه سنی بزرگسالان و کودکان در استان یزد

دو روش رادیوگرافی شامل پانورامیک (Panoramic) و رادیوگرافی مقطع نگاری رایانه ای با اشعه ی مخروطی (Cone beam computed tomography یا CBCT) در رادیولوژی دندانی کاربرد فراوانی دارد. در این مطالعه، میانگین دز ایجاد شده در سطح (Dose-area product یا DAP) در این دو روش برای دو گروه سنی بزرگسالان و کودکان سنین 10-5 سال مقایسه شد.

در این مطالعه ی تجربی، اطلاعات 251 بیمار در 7 سیستم تصویربرداری پانورامیک و یک سیستم تصویربرداری CBCT در مراکز وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی (استان یزد) مورد بررسی قرار گرفت. برای هر بیمار، اطلاعاتی شامل DAP و سایر متغیرهای اسکن در دو گروه سنی قید شده، ارزیابی گردید.

میانگین مقدار DAP به دست آمده در آزمون های پانورامیک و CBCT در گروه سنی بزرگسالان به ترتیب برابر 47/6 ± 22/91 و 96/8 ± 80/934 میلی گری/سانتی متر مربع بود. این مقدار در گروه سنی کودکان 10-5 سال به ترتیب 5/13 ± 4/55 و 0/0 ± 0/663 میلی گری/سانتی مترمربع به دست آمد. میانگین مقدار DAP در مدالیته ی CBCT در گروه سنی بزرگسالان به طور تقریبی 9 برابر و در گروه سنی کودکان، به طور تقریبی 12 برابر بیشتر از پانورامیک گزارش شد. همچنین، این مقدار در گروه سنی بزرگسالان به نسبت معنی داری بیشتر از کودکان بود (050/0 > P).

به دلیل تابش وسیع تر (تابش مخروطی شکل) و شرایط تابش بالاتر در CBCT نسبت به پانورامیک، مقدار DAP ناشی از این روش به ویژه در کودکان بیشتر بود. بنابراین، توجه کافی از سوی پزشکان در هنگام درخواست CBCT لازم است.