نقش فعالیت بدنی و ورزش در پیش‌گیری از بیماری‌های مزمن غیر واگیر در ایران

بیماری های مزمن غیر واگیر (Non-communicable diseases یا NCDs) به عنوان یکی از بزرگ ترین مشکلات بهداشتی در ایران مطرح است. هدف اصلی این مطالعه، مروری بر آخرین یافته های علمی در مورد آثار فیزیولوژیکی، عملکردی و مکانیسم های مرتبط فعالیت بدنی و ورزش با پیش گیری از بیماری های مزمن غیر واگیر و در نهایت، راهبردهای توسعه ی فعالیت بدنی بود.

در این مطالعه ی مروری نقلی، مقالات مرتبط با موضوع از متون منتشر شده و سایت های معتبر با استفاده از کلید واژه های فعالیت بدنی، فعالیت ورزشی، بیماری های مزمن غیر واگیر و ایران انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند.

سطح پایین فعالیت بدنی به عنوان چهارمین عامل مرگ و میر در جهان شناخته شده است. فعالیت بدنی منظم، از بیماری های قلبی- عروقی، دیابت نوع 2، برخی سرطان ها، فشار خون بالا، چاقی و افسردگی جلوگیری می کند. بر اساس آخرین مطالعه های ملی، شیوع بی تحرکی جسمانی در بزرگسالان از 1/35 درصد به 1/39 درصد افزایش یافته است. فعالیت بدنی و ورزش، از مداخله های اصلی برای پیش گیری از این بیماری ها محسوب می شوند.

به نظر می رسد هنگامی که بخشی از برنامه ی مدیریت پیش گیری و درمان، فعالیت بدنی و ورزش باشد، چاقی، بیماری های قلبی- عروقی، سرطان و دیابت نوع 2، به میزان زیادی بهبود می یابند. شواهد اپیدمیولوژیک و بالینی قوی، نشان می دهند فعالیت بدنی، خطر ابتلا به بیش از 35 اختلال مختلف را کاهش می دهد و یکی از در دسترس ترین و کم هزینه ترین روش های پیش گیری از بسیاری از موارد مرگ و ناتوانی ناشی از بیماری های غیر واگیر است.