انتخاب منطقه مناسب در تولید گندم با استفاده از مفهوم رد پای آب و روش های تصمیم گیری اجتماعی (مطالعه موردی: استان اصفهان)

با بررسی هرچه دقیق‏تر رد پای آب در محصولات کشاورزی و همچنین، تغییرات آن در دوره زمانی بلندمدت می‏توان بهره برداری از منابع آب را مدیریت کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی روند سالانه رد پای آب در تولید گندم در شهرهای استان اصفهان و انتخاب مناسب‏ترین شهر این استان برای کشت گندم طی دوره آماری 1369- 1395 انجام شد. به منظور بررسی امکان وجود روند در سری زمانی رد پای آب در تولید گندم از آزمون روندیابی من‏کندال و تخمین‏گر شیب سن استفاده شد. بعد از رتبه‏بندی شهر‏ها از منظر رد پای آب و روند رد پای آب، با استفاده از قوانین انتخاب اجتماعی (SCR)، بهترین شهر برای کشت گندم در استان اصفهان مشخص شد. نتایج پژوهشش حاضر نشان داد متوسط رد پای آب کل در تولید گندم در استان اصفهان برابر (m3/ton) 73/4122 بود و با توجه به آماره من‏کندال مشاهده شد که روند کاهشی و افزایشی وجود دارد و این روند در حالت کاهشی و در حالت افزایشی برای هیچ یک از شهر‏های استان معنا‏دار نبود. با توجه به مقدار شیب سن، دامنه تغییرات این شیب نیز برای رد پای آب کل برابر (m3</sup>/ton) 93 بود. همچنین، نتایج بیان کننده این موضوع بود که مقدار شاخص رد پای آب در تولید یک محصول در یک منطقه، معیار قابل قبولی برای انتخاب آن منطقه برای کشت آن محصول نیست و با بررسی روند این شاخص و استفاده از روش‏های تصمیم‏گیری همچون قوانین انتخاب اجتماعی، می‏توان منطقه مناسب برای کشت هر محصول را تشخیص داد و تغییر الگوی کشت را در سیاست کار خود به منظور حفظ منابع آبی و افزایش بهره‏وری محصولات قرار داد. در مطالعه حاضر از نظر رد پای آب، فریدون‏شهر به عنوان بهترین شهر برای کشت گندم در استان اصفهان انتخاب شد.