پاسخ عملکرد دانه و بهره وری آب گندم و باقلا به آبیاری جزئی ریشه در کشت مخلوط
به منظور بررسی اثر روش های آبیاری و الگوهای کاشت بر عملکرد دانه و کارآیی مصرف آب گندم و باقلا آزمایشی مزرعه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1396 در شهرستان شادگان اجرا شد. عامل اول شامل روش آبیاری (آبیاری کامل و جزیی سیستم ریشه ای) و عامل دوم شامل الگوهای مختلف کاشت (کشت خالص گندم و باقلا، کشت مخلوط ردیفی یک در میان و کشت مخلوط روی یک ردیف) بود. آبیاری محدود عملکرد دانه گندم را 24.4 درصد کاهش داد. با آبیاری جزیی ریشه، وزن دانه، ارتفاع بوته و عملکرد بیولوژیک گندم در کشت خالص 4، 9 و 9 درصد، در کشت مخلوط روی ردیف های جداگانه 6، 13 و 12 درصد و در کشت مخلوط روی یک ردیف 9، 18 و 18 درصد کاهش پیدا کرد. در آبیاری جزیی ریشه، وزن هزار دانه، تعداد دانه در بوته و عملکرد دانه باقلا به ترتیب 17، 45.8 و 35.9 درصد کاهش یافت. عملکرد باقلا در کشت های مخلوط روی ردیف های جداگانه و روی یک ردیف به ترتیب 88 و 62 درصد کشت خالص بود که نشان می دهد باقلا از کشت مخلوط منتفع شده است. بهره-وری آب با اعمال آبیاری محدود (27 درصد) و کشت مخلوط (59 درصد) بهبود پیدا کرد. نسبت برابری زمین در کشت مخلوط روی یک ردیف و روی ردیف های جداگانه به ترتیب 1.68 و 1.55 بود که به معنی سودمندی کشت مخلوط نسبت به کشت خالص می باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.