اثر هدایت الکتریکی آب آبیاری و روش های مصرف آهن و روی بر عملکرد و ترکیب شیمیایی ذرت علوفه ای در یک خاک آهکی

تنش شوری و کمبود عناصر غذایی کم مصرف از مهم ترین عوامل محدود کننده تولید کمی و کیفی ذرت علوفه ای در خاک های آهکی مناطق مرکزی ایران می باشند. از این رو به منظور بررسی اثر روش های کاربرد آهن و روی بر عملکرد و ترکیب شیمیایی ذرت علوفه ای تحت شوری آب آبیاری، پژوهشی مزرعه ای در سال 1394 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ارسنجان فارس اجرا شد. تیمارها ترکیبی از 3 سطح هدایت الکتریکی آب آبیاری شامل 2، 4 و 6 (dS m-1) و 12 روش کاربرد کودهای سولفات روی، سولفات آهن و کلات آهن بودند. نتایج نشان داد افزایش هدایت الکتریکی آب آبیاری از 2 به 6 (dS m-1) منجر به کاهش 5/12 درصدی عملکرد علوفه تر و کاهش 43 درصدی محتوای عناصر غذایی همانند پتاسیم، فسفر، کلسیم، مس، منگنز، آهن و روی در علوفه ذرت شد. بیشترین عملکرد علوفه تر ذرت (Ton ha-1 77/71) در شرایط آبیاری با هدایت الکتریکی 2 (dS m-1) و مصرف خاکی کلات آهن به علاوه محلول پاشی با سولفات روی حاصل شد. در آبیاری 4 و 6 (dS m-1)، بیشترین عملکرد علوفه تر با کاربرد خاکی و توام سولفات روی و کلات آهن به علاوه بذرمالی بذور با سولفات آهن به دست آمد. با افزایش سطح تنش، کاربرد ترکیبی عناصر غذایی آهن و روی در مقایسه با کاربرد جداگانه موثرتر واقع شد و در این شرایط عملکرد کمی و کیفی محصول ذرت علوفه ای بیش از 13 درصد افزایش یافت. به-طورکلی، در یک خاک آهکی با انتخاب روش مناسب کوددهی در شرایط تنش شوری ضمن حفظ پتانسیل عملکرد محصول ذرت علوفه ای می توان تقاضا برای آب غیر شور را نیز کاهش داد.