ارزیابی سطح ترازهای صوتی و الگوی توزیع آن در مدارس مقطع ابتدایی-یک مطالعه موردی در شهر زنجان
تبدیل واحدهای ویلایی به آپارتمانی و بلندمرتبه سازی در بافت فرسوده باعث افزایش تراکم جمعیت و در نتیجه مدارس در این نواحی با فضای محدود و تعدد دانش آموزان مواجه می شوند که منجر به آلودگی صوتی می شود. هدف این مطالعه، ارزیابی سطح ترازهای صوتی در نوبت های صبح و بعدازظهر دو مدرسه ابتدایی شهر زنجان است.
اندازه گیری با استفاده از دستگاه ترازسنج صوتی، مدل KIMO DB100 انجام شد. تراز معادل صدا (Leq) در 10 ایستگاه، در طول سال تحصیلی 98-97 در سه فصل پاییز، زمستان و بهار، هر بار به مدت دو هفته اندازه گیری شد. با کمک داده ها، نمودارهایی برای هر دو مدرسه ترسیم و با نرم افزارArcGIS ، روش IDW پهنه بندی شد. به علاوه، پرسشنامه هایی بین معلمان و همسایگان مدرسه توزیع و داده ها با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
نتایج نشان داد همه ایستگاه های مورد مطالعه آلودگی صوتی دارند و زمان تعویض نوبت و زنگ های تفریح بالاترین تراز صوتی را دارد. نوبت های صبح تراز معادل بالاتری نسبت به بعدازظهر دارند (به ترتیب 1/87 و dB 2/1 برای پسرانه و دخترانه) و تراز معادل دبستان پسرانه dB 2 بیشتر از دبستان دخترانه است. در طول سال تحصیلی، مدرسه سروصدایی معادل dB 72 ایجاد می کند که dB 17 بالاتر از استاندارد (dB 55) است.
ساکنین تقریبا 10 ساعت شبانه روز در معرض سروصدای بلند قرار دارند و این می تواند بسیار آسیب رسان باشد. نقشه های پهنه بندی نشان داد جنوب غربی حیاط، سایه انداز و مجاور منازل مسکونی، بیشترین آلودگی صوتی را دارد. این مطالعه مکان یابی نامناسب مدرسه و لزوم به کارگیری فناوری های کنترل آلودگی را نشان می دهد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.