ارزیابی کارآیی قارچکشهای آمتوکترادین + دیمتومورف (Orvego® SC 525) و ماندیپروپامید + دیفنوکونازول (Carial Star® SC 500) در کنترل بیماری سفیدک کرکی خیار با عامل Pseudoperonospora cubensis
نویسنده:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (بدون رتبه معتبر)
چکیده:
سفیدک کرکی با عامل Pseudoperonospora cubensis (Berkeley & Curtis) Rostovzevاز بیماری های مهم خیار در اکثر مناطق کشت بویژه در کشت های گلخانه ای است. بمنظور ارزیابی کارآیی قارچکش های جدید در کنترل این بیماری، آزمایشاتی در استان های تهران و مازندران در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 10 تیمار و چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل آمتوکترادین + دیمتومورف (Orvego® SC 525) با دوز های 6/0، 7/0 و 8/0 درهزار و ماندی پروپامید + دیفنوکونازول (Carial Star® SC 500) با دوزهای 5/0، 6/0 و 7/0 درهزار به عنوان قارچ کش های هدف، فلوپیکولید + پروپاموکارب هیدروکلراید (Infinito® SC 68.75%) با دوز 2 درهزار و سیازوفامید (Ranman® SC 40%) با دوز 5/0 درهزار به عنوان قارچ کش های مرجع همراه با شاهدهای آب پاشی و بدون محلول پاشی بودند. محلول پاشی کرت های آزمایشی با مشاهده اولین علایم بیماری شروع و با فاصله 7 روز چهار بار تکرار شد. ارزیابی کرت های آزمایشی در مرحله وقوع شدت بیماری با درجه 9 در شاخص نمره دهی توماس و همکاران در کرت های شاهد آب پاشی، انجام شد. مقایسه میانگین درصد شدت بیماری به روش آزمون چند دامنه ای دانکن نشان داد دوزهای 7/0 و 8/0 درهزار اوروگو و دوز 7/0 درهزار کاریال استار به ترتیب 3/80، 7/84 و 2/77 درصد شدت بیماری را نسبت به شاهد آب پاشی کاهش دادند. در این مقایسه اینفینیتو و رانمن به عنوان قارچ کش های مرجع با 66 و 8/72 و دوز 6/0 درهزار اوروگو با 4/68 درصد اثربخشی نسبت به شاهد آب پاشی در یک گروه آماری قرار گرفتند. کاریال استار 5/0 و 6/0 درهزار با 8/53 و 6/61 درصد اثربخشی در بالاترین گروه آماری به لحاظ شدت بیماری قرار گرفتند. هرچند نتایج این تحقیق نشان داد که دوز 7/0 درهزار اوروگو و کاریال استار به عنوان دوزهای ترجیحی برای استفاده در مدیریت بیماری سفیدک کرکی خیار با فاصله 7 الی 10 روز قابل توصیه هستند، ولی دوز 6/0 درهزار اوروگو نیز گزینه مناسبی برای اهداف کاهش مصرف سموم است.
کلیدواژگان:
کنترل شیمیایی ، فلوپیکولید ، پروپاموکارب ، سیازوفامید ، سفیدک کرکی ، جالیز
زبان:
فارسی
صفحات:
26 تا 37
لینک کوتاه:
magiran.com/p2166848
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یکساله به مبلغ 1,390,000ريال میتوانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.
In order to view content subscription is required
Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!