مسؤولیت دولت‌ها در ارتباط با اعمال سازمان های بین المللی

یکی از موضوعاتی که در فرایند تدوین طرح مواد مسوولیت سازمان های بین المللی (2011)، موردتوجه قرارگرفته است، مسوولیت دولت ها برای اعمال سازمان های بین المللی بوده است. مقاله کنونی با هدف بررسی و تحلیل رویکرد طرح مسوولیت سازمان های بین المللی در خصوص «رفتار دولت در ارتباط با اعمال سازمان بین المللی» به رشته تحریر درآمده است.

روش تحقیق ما در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است.

در به سامان رسیدن این تحقیق ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

کمیسیون حقوق بین الملل، در فصل پنجم طرح (مواد 58 تا 63)، به طور حصری برخی رفتارهای دولت ها، شامل کمک و مساعدت، هدایت و کنترل، اجبار، شانه خالی کردن از ایفای تعهدات، پذیرش مسوولیت از سوی دولت و ارتکاب رفتار موجب اتکای طرف زیان دیده، درصورتی که موجب ارتکاب عمل متخلفانه از سوی سازمان بین المللی شوند را موجب مسوولیت دولت ها دانسته است. طرح مذکور، مسوولیت ناشی از دو مورد اخیر را «مسوولیت ثانونی» محسوب و در مقایسه با مسوولیت  ثانوی به معنای مرسوم آن (یعنی مسوولیت دولت به صرف عضویت در سازمان)، مفهوم نسبتا متفاوتی از آن ارایه  داده است.

با توجه به عدم پیش بینی برخی رفتارها در طرح، مانند ترغیب و تطمیع سازمان های بین المللی و نیز عدم تفکیک دقیق میان مصادیق مسوولیت ناشی از رفتارهایی که مسوولیت ثانوی دولت های عضو را به همراه دارند، انجام اصلاحات اساسی طرح، برای پر نمودن خلاها و جبران نارسایی ها ضروری است.