بررسی اثر باورهای فراشناخت، اضطراب و افسردگی بر استیگمای صرع در شهر خرم آباد، ایران

باورها و فرایندهای فراشناخت، اضطراب و افسردگی اغلب با اختلالات عاطفی و روانی در بیماران مبتلا به صرع همراه است. با وجود مطالعات گسترده نشان داد که اضطراب و افسردگی با استیگمای بیماران مبتلا به صرع ارتباط دارد، در ارتباط بین باورهای فراشناخت و استیگما در بیماران مبتلا به صرع اطلاعات کمی وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین باورهای فراشناخت، اضطراب و افسردگی بر استیگمای بیماران مبتلا به صرع بود.

در این مطالعه مقطعی-توصیفی 100 بیمار مرد و زن مبتلا به صرع در مراکز درمانی مختلف در شهر خرم آباد در سال 1397 انتخاب شدند. فرم کوتاه باورهای فراشناخت، پرسشنامه اضطراب و افسردگی، مقیاس استیگما صرع و پرسشنامه ادراک بیماری استفاده شد.

نتایج نشان داد که اضطراب و اطمینان شناختی، استیگما را در مبتلایان به صرع پیش بینی کرده اند. همچنین در این بیماران بین اضطراب و استیگما همبستگی مثبت و بین اطمینان شناختی و استیگما همبستگی منفی مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که در گام اول 44 درصد واریانس استیگما توسط اضطراب پیش بینی شده و در گام دوم 52 درصد واریانس استیگما توسط متغیرهای پیش بین اضطراب و اطمینان شناختی پیش بینی شده است.

داده های ما نشان داد که میزان بالای اضطراب و میزان پایین اعتماد شناختی می تواند داغ اجتماعی بیماران مبتلا به صرع را پیش بینی کند.