تاثیر 12 هفته تمرین های مقاومتی - سرعتی به همراه راه رفتن بر سطوح سرمی P3NP ،CAF و عملکرد جسمانی مردان سالمند

در سالهای اخیر پژوهش های زیادی در زمینه تاثیر تمرینات مقاوتی بر عملکرد جسمانی سالمندان انجام  شده است. اما در زمینه تمرینات مقاومتی - سرعتی بر کارکرد و کیفیت عصبی-عضلانی افراد سالمند،  پژوهش های کمی انجام شده است. در این مطالعه تاثیر12 هفته تمرین مقاومتی- سرعتی  بر سطوح سرمی P3NP ،CAF و عملکرد جسمانی افراد مسن بررسی  شد.

تحقیق حاضر از نوع  نیمه تجربی با شیوه پیش آزمون- پس آزمون بود.21 نفر از افراد مسن در دسترس هدفمند و به شکل تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه ها شامل گروه کنترل (10 نفر) و گروه تمرین مقاومتی - سرعتی (11 نفر) بودند. تمرینات ترکیبی از 3 ست تمرین مقاومتی- سرعتی با شدت 60-50 درصد  1RMو10-8 تکرار (13-10 ثانیه) همراه با راه رفتن در چهار جهت با شدت های متفاوت بود. قبل و بعد از دوره تمرینی آزمون های تن سنجی و عملکرد جسمانی شامل تعادل پویا، قدرت پویا، استقامتی تنفسی و مقادیر سرمی شاخص های P3NP و CAF در دو گروه به شیوه الایزا ارزیابی گردید. از آنالیز واریانس (ANOVA) با اندازه گیری های مکرر برای تحلیل تفاوت متغیرها در گروه های تحقیق استفاده شد.  

تعادل پویا (16%)، قدرت پویا (28%) و استقامت قلبی تنفسی (4%) در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش داشت (05/0ρ<) و تغییری در شاخص توده بدنی مشاهده نگردید. ضمنا برنامه تمرینی بر روی سطوح سرمی  P3NP و CAF تاثیر معناداری نداشته است (124/0 =ρو 146/0 .=ρ)

طبق یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد به نظر می رسد که عامل مداخله ای سبب بهبود قدرت پویا و استقامت قلبی- تنفسی می شود و بهبود تعادل احتمالا نشان دهنده کند شدن روندکاهش کیفیت عصبی - عضلانی در افراد سالمند باشد.