مدل بازاریابی ورزشی رسانه های اجتماعی

هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدل بازاریابی ورزشی رسانه های اجتماعی بود. روش پژوهش حاضر کیفی و از نوع گراندد تیوری با رویکرد استراوس و کوربین بود. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از مطالعات اسنادی و مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان به دست آمد. جامعه آماری پژوهش شامل استادان و مدیران ورزشی آگاه به بازاریابی رسانه های اجتماعی بودند. روش نمونه گیری به صورت غیرتصادفی و هدفمند بود و مصاحبه با 13 نفر از خبرگان تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از روش کدگذاری باز، محوری و گزینشی استفاده شد. در اثر تجزیه وتحلیل داده ها 5 مقوله اصلی، 25 مقوله فرعی و 317 مفهوم یا کد باز شناسایی شد. در نهایت مدل پارادایمی بازاریابی ورزشی رسانه های اجتماعی ارایه شد. بر این اساس منابع انسانی، نیروی متخصص، آموزش و داوطلب به عنوان مهم ترین عوامل علی مدل شناسایی شدند. عوامل قدرت رسانه های اجتماعی، تفاوت رسانه های سنتی و نوین، گرایش به سیستم های دیجیتال، دسترسی آسان، دسته بندی مخاطب، قیمت، جست وجو، رسانه های کاغذی و ناکارامدی رسانه های سنتی به عنوان مهم ترین عوامل زمینه ای شناسایی شدند. عوامل مداخله گر مدل نیز شامل محدودیت، زیرساخت و ناآگاهی مدیران می شدند. در نهایت راهبردها شامل ترویج، ارتباطات، وفاداری، تولید محتوا، برندسازی، اعتمادسازی و روابط عمومی پیشنهاد شدند.  به نظر می رسد مدیران با اجرای مدل بازاریابی رسانه های اجتماعی ورزشی می تواند از دستاوردهای آن در سازمان های ورزشی بهره مند شوند.