اثر نانو ذرات اکسیدآهن بر رشد و فیزیولوژی گیاه یونجه (Medicago sativa L) تلقیح یافته با Rhizobium meliloti

هدف از این مطالعه بررسی اثر برهم کنش تلقیح باکتریایی و تیمار آهن (نانو و کلات آهن) بر خصوصیات فیزیولوژیکی یونجه می باشد.

 در این مطالعه اثرات تلقیح Rhizobium melilotiسویه استاندارد، غلظت های مختلف آهن (کلات آهن، 0، 5، 10، 20 و 25 میکرومولار نانو ذرات اکسیدآهن) و اثر متقابل تلقیح باکتریایی و تیمار آهن به‏مدت 45 روز بر گیاه یونجه در قالب آزمایشات فاکتوریل در یک طرح کاملا تصادفی در سه تکرار مطالعه شده است. صفات مورد ارزیابی شامل شاخص های رشد، مقدار رنگیز ه های فتوسنتزی، پروتئین، پرولین، فعالیت آنتی اکسیدانت‏ها، درصد فعالیت بازدارندگی رادیکال دی فنیل پیکریل هیدرازیل (DPPH) و مقدار عناصر بودند.

تلقیح ریزوبیومی به‏تنهایی اثرات سودمندی بر رشد یونجه نشان داد و باعث افزایش پارامترهای رشد، رنگیزه ها، میزان پروتئین و جذب پتاسیم و فسفر شد اما بر مقدار پرولین و آنتی اکسیدانت ها اثری نداشت. تیمار آهن بر پارامترهای رشد، رنگیزه ها، میزان پروتئین و جذب عناصر اثر مثبت داشت. بیشترین شاخص های رشد در غلظت 25 میکرومولار نانوآهن مشاهده شد. بیشترین مقدار پرولین و فعالیت آنتی اکسیدانتی در شاهد (μM 0 نانوآهن) سنجش شد. از این رو این غلظت برای گیاه یونجه تنش محسوب می شود. اثرات منفی ناشی از تیمار 0 میکرومولار نانوآهن بر گیاه یونجه تلقیح یافته با ریزوبیوم ملیلوتی کاهش یافت. در واقع ریزوبیوم با کاهش شرایط تنش باعث افزایش مقاومت گیاهان تلقیح یافته می شود.

 هم‏زیستی ریزوبیوم-یونجه همراه با نانوکود آهن علاوه بر افزایش رشد گیاه می تواند باعث افزایش مقاومت گیاه نسبت به تنش ها شود. بیشترین مقدار پارامترهای رشد، رنگیزه ها و پروتئین در گیاهان تلقیح یافته با ریزوبیوم ملیلوتی و 10 میکرومولار نانوآهن اندازه گیری شد.