ارتباط بین دریافت غذایی، امنیت غذایی و ترکیب بدن در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال

تعیین و بررسی عوامل خطر تغییر بروز سرطان ها برای کنترل و پیشگیری از این بیماری ها به شدت حایز اهمیت است. عوامل مرتبط با تغذیه فرد می تواند نقش بسیار مهمی در خطر ابتلا به سرطان داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین دریافت غذایی، امنیت غذایی و ترکیب بدن در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال انجام شد.

در این مطالعه مورد- شاهدی مبتنی بر بیمارستان، 80 بیمار که از زمان تشخیص آن ها به بیماری سرطان کولورکتال حداکثر شش ماه گذشته بود، انتخاب شدند و از لحاظ عوامل خطر مربوط به ابتلا، با 160 فرد سالم (گروه شاهد) مورد مقایسه قرار گرفتند. شناسایی بیماران پس از تایید پاتولوژی و درج در پرونده بیمار مشخص گردید. به منظور بررسی دریافت غذایی، از پرسش نامه 168 آیتمی بسامد غذایی (Food frequency questionnaire یا FFQ) و برای تعیین ناامنی غذایی نیز از پرسش نامه Radimer/Cornell استفاده گردید. همچنین، شاخص های تن سنجی شامل قد و وزن اندازه گیری شد.

بیماران در مقایسه با گروه شاهد، امنیت غذایی کمتری داشتند (0/35 در مقابل 6/15 درصد) (004/0 = P). در بررسی وضعیت تن سنجی و ترکیب بدن، درصد چربی بدن در بیماران بیشتر بود (64/24 در مقابل 57/18 درصد) (001/0 > P). در مدل تطبیق یافته، کالری دریافتی [03/1 = (OR) Odds ratio]، کلسترول (03/1 = OR) و چربی (23/1 = OR) با بروز سرطان کولورکتال ارتباط داشت (050/0 > P). همچنین، نسبت شانس ناامنی تغذیه ای با بروز سرطان کولورکتال معنی دار و مثبت گزارش گردید (017/0 = P، 56/9 = OR).

از جمله عواملی که می تواند خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را افزایش دهد، وضعیت تغذیه فرد می باشد. در تحقیق حاضر مشخص شد که علاوه بر نوع تغذیه و دریافت کالری و چربی بالا، ناامنی غذایی و نداشتن امنیت غذایی می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان کولورکتال شود.