بررسی الگوی مصرف ایمی پنم و نقش مداخلات داروساز

هدف از انجام این مطالعه بررسی الگوی مصرف منطقی ایمی پنم و تعیین نقش مداخلات داروساز در مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها است.

 این مطالعه توصیفی تحلیلی شامل دو بخش گذشته نگر (بدون مداخلات داروساز) و حال نگر (همراه با مداخلات داروساز) بود که به هدف بررسی الگوی مصرف ایمی پنم وبررسی نقش مداخلات داروسازدر سال 97-98 بر روی 59 بیمار مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی امام سجاد رامسر طراحی شد. دوز مصرفی، طول مدت مصرف و تنظیم دوز دارو در نارسایی کلیوی توسط داروساز ثبت و با پروتکل های استاندارد مقایسه شد.

 در مجموع 59 بیمار در کل دو فاز وارد مطالعه شدند. متوسط سن بیماران (12/16±89/69) سال بود و 29 بیمار مرد بودند. شایع ترین مورد مصرف ایمی پنم در پنومونی (54 درصد) و بیش ترین مورد مصرف آن در بخش داخلی بود (28/67 درصد) و بیش ترین تجویز هم توسط متخصص عفونی صورت گرفته بود (65 درصد). دوز متوسط مصرف دارو در فاز گذشته نگر و حال نگر به ترتیب در 65 و 85 درصد موارد طبق پروتکل و صحیح تجویز شد. طول مدت مصرف دارو به ترتیب در فاز گذشته نگر و حال نگر در 45 و 65 درصد موارد صحیح بود. تنظیم دوز دارو در بیماران با نارسایی کلیوی در فاز گذشته نگر و حال نگر به ترتیب در 60 و 90 درصد موارد صحیح انجام شده که از نظر آماری این تفاوت ها در دو فاز مطالعه معنادار بود (001/0< P).

نقش داروساز در مطالعات ارزیابی مصرف دارو (DUE) در جهت مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها و در نتیجه کاهش مرگ و میر ناشی از بیماری های عفونی بسیار کلیدی است.