اثر کاربرد اسید هیومیک به صورت خاکی و محلول پاشی بر خواص کمی و کیفی زعفران

این مطالعه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 95-1394 در منطقه بیله وار استان کرمانشاه انجام شد. فاکتور های مورد بررسی شامل چهار سطح اسید هیومیک سافرون (0، 1، 2 و 3 لیتر در هکتار) برای محلول پاشی و چهار سطح اسید-هیومیک گرانوله (0، 10، 20 و 30 کیلوگرم در هکتار) به صورت مصرف در خاک، در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر اسید هیومیک با استفاده از تیمار 20 کیلوگرم اسید هیومیک گرانوله با کاربرد خاکی + محلول پاشی 3 لیتر اسید هیومیک سافرون در هکتار، در مقایسه با تیمار شاهد سبب افزایش 73/42 % در تعداد گل، 03/71% در عملکرد گل تر، 19/130 % در عملکرد کلاله تر، 83/78 % در عملکرد کلاله خشک، 93/46 % در قطر بنه، 75/65 % در وزن بنه و 51/102 % در طول برگ زعفران شد. درصد پیکروکروسین کلاله زعفران با کاربرد 10 کیلوگرم اسید هیومیک گرانوله و 2 لیتر اسید هیومیک سافرون در هکتار از 71/8 % به 61/13 % نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. استفاده از 10 کیلوگرم اسید هیومیک خاکی و 3 لیتر اسید هیومیک سافرون در هکتار بیشترین اثر گذاری بر درصد سافرانال داشت که سبب افزایش از 19/7 % به 59/11 % نسبت به تیمار شاهد شد. استفاده از 20 کیلوگرم اسید هیومیک گرانوله خاکی و 2 لیتر اسید هیومیک سافرون مایع در هکتار میزان کروسین را از 208/7 % به 26/14 % نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. همچنین نتایج نشان دادند که اثر اسید هیومیک خاکی و اسید هیومیک سافرون و همچنین اثر متقابل آن ها بر عناصر موجود در برگ زعفران معنی دار بود به- طوری که در مصرف تلفیقی 30 کیلوگرم اسید هیومیک خاکی در هکتار و 3 لیتر اسید هیومیک سافرون در هکتار، نسبت به شاهد موجب افزایش 67/39 % در آهن، 44/52% در روی، 11/1 برابر در فسفر، 12/1 بربر در مس و 45/1 برابر در منگنز موجود در برگ شد.