تدوین و ارزیابی شاخص های سیاستگذاری و قوانین گردشگری پزشکی در ایران (یک مطالعه کیفی و کمی)

صنعت گردشگری پزشکی جهان سالانه حدود 20% افزایش درآمد دارد و سرمایه گذاری در این بخش علاوه بر این که یک روش افزایش درآمد است، سبب بهبود خدمات، ایجاد تعادل مطلوب تجارت و به طور کلی افزایش گردشگری نیز هست. هدف از پژوهش حاضر تدوین و ارزیابی شاخص های سیاستگذاری و قوانین گردشگری پزشکی ایران در جهت گسترش دهکده های سلامت است.

در این مطالعه ترکیبی از روش های کیفی و کمی استفاده شد. در مرحله اول تحلیل محتوا به مثابه استراتژی تحقیق انتخاب و از نرم افزار 18 MAXQDA برای‏ تجزیه و تحلیل داده ها بهره گرفته شد، سپس داده های گردآوری شده در قالب پرسشنامه و مصاحبه در اختیار خبرگان قرار گرفت و به نهایی شدن شاخص ها منجر شد؛ در مرحله دوم به ارزیابی کمی شاخص های تعیین شده با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چند شاخصه پرداخته شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که به ترتیب شاخص های قوانین مربوط به بیمه های درمانی، قوانین مربوط به خطاهای پزشکی، سیاست های تبلیغاتی، قوانین مورد نیاز و جدید، سیاست های حمایتی مهم ترین شاخص های حوزه قوانین و سیاستگذاری در راستای توسعه گردشگری پزشکی و با رویکرد گسترش دهکده های سلامت هستند.

در این پژوهش ملاحظات اخلاقی نظیر صلاحیت و تخصص جامعه آماری رعایت شد.

این پژوهش لزوم توجه مسوولان امر را در تدوین، طراحی و پیاده سازی استراتژی های بلندمدت و کوتاه مدت متناسب با شاخص های مطرح شده به صورت یکپارچه و با تاکید بر الویت بندی انجام شده برای نظام سلامت و در جهت ارتقای گردشگری پزشکی می طلبد.