اثر اندازه ذرات‎ ‎ذرت و منابع مختلف فیبر نامحلول بر عملکرد و خصوصیات لاشه و دستگاه گوارش ‏جوجه های گوشتی

این پژوهش به منظور مطالعه اثر اندازه ذرات ذرت و منابع مختلف فیبر نامحلول بر عملکرد، خصوصیات لاشه و دستگاه گوارش در جوجه های گوشتی از سن 1 تا 21 روزگی انجام شد. تعداد 660 قطعه جوجه گوشتی نر به صورت آزمایش فاکتوریل 3×2 با شش تیمار و پنج تکرار استفاده شدند. عوامل مورد مطالعه شامل دو اندازه ذرات ذرت (2 و 6 میلی متر) و سه منبع فیبر نامحلول (لیگنوسلولز، پوسته برنج و پوسته آفتابگردان) بودند. اثر اصلی منبع فیبر بر افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی، معنی دار بود به طوری که پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی پوسته آفتابگردان، افزایش وزن بیشتر (01/0>P) و ضریب تبدیل غذایی بهتری (01/0>P) نسبت به پرندگان تغذیه شده با دو منبع دیگر فیبر داشتند. به کاربردن لیگنوسلولز (05/0>P)و اندازه ذرات ریز (01/0>P) منجر به افزایش وزن لاشه، به ترتیب در مقایسه با دو منبع دیگر فیبر و اندازه ذرات درشت گردید. وزن روده کوچک در پرندگانی که جیره حاوی لیگنوسلولز دریافت کردند بالاتر از دو منبع دیگر فیبر بود (01/0>P). تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری بر طول قسمت های مختلف روده باریک نداشتند. آسیاب درشت ذرت و به کاربردن پوسته آفتابگردان،pH سنگدان را به ترتیب در مقایسه با ذرات ریز و لیگنوسلولز کاهش داد (05/0>P). وزن سنگدان در پرندگانی که با جیره حاوی لیگنوسلولز و پوسته آفتابگردان تغذیه شدند بالاتر (01/0>P) از جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی پوسته برنج بود. براساس نتایج این تحقیق، به کار بردن 3 درصد پوسته آفتابگردان در جیره از طریق بهبود وزن و کاهش pH سنگدان، عملکرد رشد را بهبود می دهد و می تواند در صنعت جوجه های گوشتی به صورت کاربردی مورد استفاده قرار گیرد.