تاثیر آموزش مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده بر قصد باروری زنان تک فرزند: یک مطالعه کارآزمایی در عرصه

 باروری یکی از عناصر مهم رشد و تناسب جمعیت است. با توجه به روند کاهش میزان باروری کل در ایران و رسیدن آن به پایین تر از حد جایگزینی، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر تیوری رفتار برنامه ریزی شده بر قصد باروری زنان همسردار تک فرزند انجام شد.

این مطالعه مداخله ای روی صد زن همسردار در سن باروری که تحت پوشش مراکز سلامت جامعه شهر گناباد بودند، انجام شد. آزمودنی ها از طریق نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه پنجاه نفر) تقسیم شدند. داده ها وارد نسخه 20 نرم افزار SPSS شدند، با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

بین ویژگی های جمعیت شناختی آزمودنی ها در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین پیش از مداخله، تفاوت معنی داری بین میانگین نمره سازه های تیوری مذکور بین دو گروه مشاهده نشد. در حالی که پس از مداخله، میانگین نمره نگرش (0/014= P)، کنترل رفتار درک شده (0/042= P) و قصد رفتاری (0/005= P) دو گروه با یکدیگر تفاوت معنی داری داشت.

یافته های مطالعه نشان داد مداخله آموزشی بر مبنای تیوری رفتار برنامه ریزی شده می تواند بر قصد باروری زنان تک فرزند اثرگذار باشد. به کارگیری این مدل در برنامه های آموزشی مرتبط با سیاست رشد جمعیتی و طراحی مداخلاتی برای تشویق زوجین به فرزندآوری پیشنهاد می شود.