تغییرات اپیژنتیک و ظرفیت تکامل تخمک در طی روند بلوغ آزمایشگاهی با استفاده از عصاره هیدروالکلی سیاه دانه در موش های سالم و مدل تخمدان پلی کیستیک بهبود پیدا می کند: یک مطالعه تجربی

سیاهدانه و ماده موثره آن، تیموکویینون، نقش محافظتی موثری در مدل های حیوانی بیماری های مختلف، خصوصا بیماری سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) دارد.

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر اثر سیاه دانه بر کیفیت تخمک در طی بلوغ آزمایشگاهی IVM طراحی گردیده است.

در این مطالعه تاثیر عصاره هیدروالکلی سیاه دانه (NSE) در غلظت های مختلف (0، 1، 50 و 100) µg/ml بر میزان بلوغ، ظرفیت تکامل، استرس اکسیداتیو و تغییرات اپی ژنتیک تخمک در موش های گروه کنترل و PCOS مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج این مطالعه نشان داد که میزان بلوغ، لقاح و تشکیل بلاستوسیست در گروه 50 از NSE نسبت به سایر گروه ها در هر دو موش کنترل و PCOS، به طور معنی داری بالاتر است. همچنین میزان بالای گلوتاتیون و بیان ژن گلوتاتیون پراکسیدار و کاهش میزان رادیکال های آزاد اکسیژن (ROS) در تخمک های گروه 50 مشاهده شد، که بیانگر کاهش میزان استرس اکسیداتیو در تخمک های بالغ می باشد. همچنین افزایش میزان بیان ژن های مرتبط با اپی ژنتیک شامل آنزیم متیل ترانسفراز ژنوم (dnmt1) و استیل ترانسفراز هیستون (hdac1)، و ژن های مادری مرتبط با بلوغ (Mapk, Cdk1) و کاهش میزان بیان ژن Cox2 در گروه 50 در مقایسه با سایر گروه ها در هر دو موش کنترل و PCOS مشاهده شد.

نتایج این مطالعه نشان داد که NSE تاثیر مثبتی بر بلوغ تخمک، استرس اکسیداتیو و تغییرات اپیژنتیک در طی روند IVM دارد و احتمالا از این طریق ظرفیت تکامل تخمک را در هر دو گروه موش های کنترل و PCOS افزایش می دهد.