ارزیابی اکولوژیک آلودگی آلی خلیج گرگان با استفاده از شاخص جلبکی پالمر

در سال های اخیر بررسی های زیادی بر روی مشکل آلودگی دریای خزر انجام شده، اما اطلاعات مرتبط با آلودگی خلیج گرگان محدود است. بنابراین هدف از این مطالعه ارزیابی آلودگی آلی خلیج گرگان با استفاده از شاخص جلبکی پالمر بود. نمونه برداری فصلی از تابستان 1397 تا بهار 1398 با سه تکرار انجام شد. نمونه های فیتوپلانکتون توسط بطری با حجم یک لیتر از عمق سطحی (حداکثر تا 0/5 متر) جمع آوری و با فرمالین بافر 2/5 درصد در محل تثبیت شدند. در مجموع تعداد 23 ایستگاه در کل خلیج گرگان انتخاب و به سه بخش شرقی (شامل 7 ایستگاه)، مرکزی (شامل 8 ایستگاه) و غربی (شامل 8 ایستگاه) تقسیم بندی شدند. نتایج حاصل از شاخص پالمر نشان داد تمام بخش های خلیج در هر چهار فصل در دسته آب های دارای آلودگی آلی بسیار زیاد قرار می گیرند. مقایسه سه بخش خلیج در مطالعه حاضر نشان داد که در فصول تابستان، پاییز و زمستان بخش مرکزی دارای بیشترین میزان آلودگی است و تنها در فصل بهار، بالاترین مقدار شاخص در غرب خلیج مشاهد شد. غالب بودن جنس های مقاوم به آلودگی مانند Oscillatoria، Euglena، Cyclotella، Navicula، Nitzschia و Synedra در طول سال نیز از دیدگاه طبقه بندی این مکان به عنوان یوتروفیک، حمایت می کند. به طور کلی نتایج شاخص جلبکی نشان می دهد که کیفیت آب خلیج گرگان به سطح بحرانی رسیده است.