تحلیل جامعه شناختی همگرایی کردها و عرب های ایلام و نقش آن در احساس امنیت پایدار

استان ایلام دارای 425 کیلومتر مرز مشترک با عراق است. مرزی بودن استان و سکونت اقوام درآن به سبب وجه اشتراک بارز شیعی بودن مردمان آن موجب شده است مردم ساکن در آن در مقاطع گوناگون از جمله دفاع مقدس نقشی بی بدیل در ایجاد امنیت پایدار ایفا کنند. سوال این پژوهش بررسی عوامل موثر بر همگرایی میان دو گروه مرزنشین کرد و عرب بر میزان احساس امنیت پایدار است. این نوشتار در پی شناسایی عوامل موثر بر همگرایی کردها و عرب ها و تاثیرات آن بر احساس امنیت پایدار است. روش اجرای این تحقیق پیمایشی، جامعه ی آماری آن شهرهای دو قومیتی حوزه جنوبی استان ایلام است. روش نمونه گیری آن به صورت چندمرحله ای (خوشه ای و تصادفی) و حجم نمونه آن براساس فرمول عمومی کوکران 500 نفر است. براساس یافته های تحقیقهمگرایی اقوام بر امنیت پایدار تاثیر مستقیم دارد و به ترتیب بیشترین تاثیر را بر ابعاد امنیت ملی، امنیت انسانی و امنیت جهانی دارد. از عوامل بررسی شده ی موثر بر تقویت همگرایی این دوقوم: سن و دخالت بیگانگان در دو بعد میزان استفاده و میزان اعتماد به بسته های فرهنگی و خبری رسانه های بیگانه، تاثیر معکوسی بر میزان همگرایی اقوامدارند. از عوامل شناسایی شده ی دیگر که به صورت معنی دار بر تقویت همگرایی اقوام موثراست، متغیرهای تاثیر دخالت نخبگان سیاسی، سرمایه ی فرهنگی، تحصیلات، ملی گرایی، دین گرایی، تصور مردم از فضای سیاسی، اداری و سابقه ی ازدواج برون گروهی در نزدیکان، بیشترین تا کمترین تاثیر را بر همگرایی در میان کردها و اعراب ساکن در استان ایلام دارند.