تاثیر سطوح مختلف کنجاله کنجد بر مصرف خوراک، تولید و ترکیب شیر، فراسنجه های خونی و گوارش پذیری ظاهری مواد مغذی در گاوهای اوایل دوره شیردهی

هدف از پژوهش حاضر بررسی سطوح متفاوت کنجاله کنجد در جیره گاوهای اوایل دوره شیردهی بر روی خوراک مصرفی، تولید و ترکیبات شیر، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی و فراسنجه های خونی بود. شش راس گاو شیری هلشتاین با میانگین روزهای شیردهی26+_3 روز  (سه راس گاو زایش اول و سه راس گاو چند بار زایش) در قالب طرح مربع لاتین 3 × 3 تکرار شده به طور تصادفی به یکی از سه تیمار آزمایشی اختصاص یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره شاهد: 2- جیره حاوی 4/33 درصد کنجاله کنجد و 3- جیره حاوی 8/66 درصد کنجاله کنجد بودند. طول هر دوره 21 روز؛ با 14 روز برای سازگاری دام و 7 روز پایانی برای نمونه گیری در نظرگرفته شد. افزایش سطح کنجاله کنجد در جیره گاوها اثری بر ماده خشک مصرفی تولید و ترکیبات شیر(چربی، پروتئین و لاکتوز) بازده استفاده از خوراک، گوارش پذیری ظاهری مواد مغذی و فراسنجه های خونی نداشت. نیتروژن اوره ای شیر با افزایش سطح کنجاله کنجد در جیره کاهش یافت (p<0/05). غلظت نیتروژن اوره ای خون با افزایش سطح کنجاله کنجد تمایل به کاهش داشت (p=0/10). براساس نتایج حاصل کنجاله کنجد می تواند به عنوان منبع پروتئینی مناسبی تا سطح نه درصد جیره در تغذیه گاوهای شیری استفاده شود.