تاثیر سطوح افزایشی ال- لوسین جیره بر عملکرد، صفات لاشه و فرآسنجه های خونی جوجه خروس های گوشتی در دوره رشد

تاثیر سطوح افزایشی ال-لوسین بر عملکرد، صفات لاشه و تولید گوشت سینه و تعیین نیاز لوسین قابل هضم جوجه خروس های گوشتی راس 308 در دوره رشد(15تا 30 روزگی) با استفاده از 240 قطعه جوجه خروس گوشتی در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار جیره ای(پنج تکرار و هشت قطعه جوجه در هر تکرار) بررسی شد. تیمارها شامل؛ جیره پایه با1/53 درصد لوسین قابل هضم و پنج جیره حاوی 1/63، 1/73، 1/83، 1/93، 2/03 درصد لوسین قابل هضم که با افزودن ال-لوسین مصنوعی به جیره پایه تهیه شده بود. افزایش وزن، درصد لاشه و درصد سینه با افزایش سطح لوسین افزایش و ضریب تبدیل و چربی لاشه کاهش یافتند(p<0/05). روند پاسخ به سطوح افزایشی لوسین برای افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک، وزن نسبی لاشه، وزن نسبی عضله سینه و وزن نسبی چربی حفره بطنی به صورت تابع درجه دو بود(p<0/05). به دلیل برازش بهتر مدل درجه دو به معیارهای پاسخ افزایش وزن، ضریب تبدیل، وزن نسبی لاشه و سینه، نیاز لوسین قابل هضم به ترتیب 1/70، 1/72، 1/724 و 1/735 درصد برآورد شد. بر اساس میانگین این برآوردها، نیاز لوسین قابل هضم جوجه های گوشتی راس در مرحله رشد، 1/72 درصد پیشنهاد می شود.