طراحی الگوی مدیریت استعداد مبتنی بر نهج البلاغه

پژوهش حاضر با رویکرد کیفی ‎تحلیل محتوا و با ماهیت اکتشافی و جهت گیری کاربردی انجام شده است و از جهت شیوه گردآوری داده ها از روش متن کاوی استفاده شده است. عمده ترین ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق، فیش برداری است. جامعه آماری در این پژوهش، شامل متون مرتبط با مدیریت استعداد در کل متن نهج البلاغه می باشد. پس از مطالعه نهجالبلاغه، مفاهیم حاصل از آن استخراج و به هر کدام یک کد اختصاص داده شد. سپس مفاهیم مشابه، شناسایی و با ترکیب آنها تم های فرعی تدوین شد. سپس براساس تمامی تم های فرعی شناسایی شده، دسته بندی کلی تری انجام گرفت و تم های اصلی شناسایی شدند. جهت سنجش میزان اعتبار مولفه های مدیریت استعداد، پایایی تم ها از طریق شاخص تکرارپذیری (توافق بین دو کدگذار) استفاده شد که پایایی محاسبه شده برابر 82/0 و همچنین یافته های پژوهش توسط 3 نفر از خبرگان حوزه مدیریت بررسی شد و اصلاحات لازم در فرایند تم سازی و مفاهیم شناسایی شده، اعمال شد. جهت سنجش اعتبار الگوی ارایه شده، در اختیار 5 تن از خبرگان متخصص در پژوهش کیفی قرار گرفت که پس از اعمال نظرات آنها روایی الگو از نظر خبرگان تایید شد. یافته های حاصل در 25 تم فرعی و 7 تم اصلی با نام های انتخاب و انتصاب، بالندگی، ماندگاری، زمینه تاثیرپذیری استعدادها، رسالت و ارزش ها، جامعه پذیری، جابه جایی و عزل، دسته بندی گردید.