نقش و کارکرد شخصیتهای دینی - تاریخی در قصه های عامیانه ایرانی
افسانه ها و قصه ها به عنوان شاخه ای از ادبیات عامه، پیوند خود را با تاریخ و دین حفظ کرده اند و بستری مناسب برای بازآفرینی شخصیت های تاریخی و دینی فراهم آورده اند. این نوشتار مجموعه ی چهار جلدی قصه های ایرانی را به شیوه ی توصیفی- تحلیلی مطالعه نموده و به بررسی شخصیت های تاریخی-دینی به کاررفته در این قصه ها پرداخته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که این شخصیت ها در سی ونه داستان از مجموعه ی قصه های ایرانی انجوی شیرازی، نمود یافته اند. اشخاص و اعلام تاریخی و دینی مد نظر ما به ترتیب بسامد عبارتند از: حضرت سلیمان(ع)، حضرت علی(ع)، شیطان، اسکندر، حضرت خضر(ع)، پیامبر اسلام(ص)، حضرت عباس(ع) و حضرت زکریا(ع). پیامبران، ایمه و اولیای خدا یکی از جلوه های بارز شخصیت های یاریگر قهرمانان قصه اند. اغلب، این شخصیت ها در تقابل نیروی خیر و شر ظاهر می شوند و در چالش هایی که ضدقهرمان برای قهرمان ایجاد کرده است، قهرمان را یاری می دهند. در این بین، حضرت سلیمان(ع) به سبب ارتباط با موجودهای فراواقعی و سورریال که پیوسته حضوری پررنگ در قصه ها دارند، و اشیای منسوب به او از پربسامدترین نیروهای یاریگر قهرمانان قصه ها هستند. داستان هایی نظیر شهادت حضرت زکریا(ع) یا شخصیت اسکندر در ماجراهایی نظیر طلب آب حیات مطابق با بینش و پسند عامه بازآفرینی شده اند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.