بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای کمک خواهی بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهر گناوه

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای کمک خواهی بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهر گناوه بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 1359 نفر از دانش آموزان متوسطه دوم شهر گناوه بود. حجم نمونه پژوهش 30 نفر بود که به روش خوشه ای جایگزینی تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. پس از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش به مدت 10 جلسه (هر هفته یک جلسه) در معرض آموزش راهبردهای کمک خواهی قرار گرفتند. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکر و سریاک (1989) بود. به منظور تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده گردید. پایایی پرسشنامه سازگاری تحصیلی بر اساس آلفای کرونباخ 87/0 گزارش شد. همچنین روایی این پرسشنامه در پژوهش حاضر با استفاده از ضرایب همبستگی هر سوال با نمره کل محاسبه گردید و نشان داد که همه سوالات با نمره کل همبستگی معنی داری دارند. یافته  ها نشان داد که میانگین نمره تعدیل شده سازگاری تحصیلی آزمودنی های گروه آزمایش در مرحله پس آزمون بطور معناداری بیشتر از آزمودنی های گروه کنترل است که نشان از تاثیر آموزش راهبردهای کمک خواهی بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهر گناوه دارد.