بررسی سیر نگارش قرائات قرآن کریم

علم قرایات قرآن کریم، از باسابقه ترین و پر تالیف ترین موضوعات علوم قرآن است. تاثیر این دانش بر علم تفسیر و ادبیات عرب اهمیت آن را دوچندان می کند. نگارش قرایت های مختلف قرآن کریم پس از عصر نقل شفاهی قرایات آغاز گردید و از نخستین سده های هجری موردتوجه و عنایت ویژه علماء، ادیبان، مفسران و قرآن پژوهان قرار گرفت و در این زمینه آثار بسیاری تالیف گردید. این آثار ابتدا به صورت بخشی از تفاسیر و کتاب های علوم قرآن و حدیث و ادبیات عرب و سپس به صورت نگاشته های مستقل در قالب های گوناگونی مانند «مفرده» (تک نگاری)، «موسوعه» (جامع نگاری) و توجیه نگاری وجوه قرایات به روش های محرره (منضبط) و مرسله (آزاد) تدوین یافت. تحقیق پیش رو، به روش نگاهی اجمالی به آثار نگاشته شده در علم قرایت دارد و با بررسی اولین کتاب های علم قرایت، قدمت این دانش را نشان می دهد. همچنین با پی جویی کتاب های مهم علوم قرآن، تفسیر، حدیث و ادبیات، میزان شیوع و گستردگی علم قرایت در هر یک ازاین گونه کتاب ها در میان آثار شیعه و اهل سنت موردبررسی قرار می گیرد. علاوه بر این نوشتار حاضر با گونه شناسی کتاب های مربوط به علم قرایت، خواننده را با انواع مختلف تحقیقات علم قرایت آشنا می سازد. بدین ترتیب مقاله حاضر می تواند راهنمای مناسبی برای محققان رشته علوم قرآنی باشد تا آثار نگاشته شده در علم قرایت را بشناسند و بتوانند در تحقیقات خود از این آثار استفاده کنند.