مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات تناوبی شدید (HIIT)، مقاومتی و استقامتی بر بیان miRNA-210 و غلظت HIF-1 سرم مردان جوان ورزشکار

 (microRNA (miRNA شاخص های زیستی جدیدی هستند که در بسیاری از فرآیندهای زیستی و بیان ژن درگیر هستند. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT)، مقاومتی و استقامتی بر بیان miRNA-210 و غلظت عامل القایی هایپوکسی-1آلفا (HIF-1) سرمی مردان ورزشکار جوان بود.

در این مطالعه نیمه تجربی، 40 مرد ورزشکار جوان 20-18 ساله انتخاب و پس از همگن سازی بر اساس توان هوازی و یک تکرار بیشینه (1RM) به صورت تصادفی در چهار گروه HIIT، مقاومتی، استقامتی و کنترل جایگزین شدند. سپس، هشت هفته، هر هفته 4-3 جلسه تمرین HIIT (8-6 تکرار دویدن 60-30 ثانیه ای با شدت تمام و 4-5/3 دقیقه استراحت بین هر تکرار)، تمرین استقامتی (40-30 دقیقه دویدن در محدوده 75-70 درصد ضربان قلب ذخیره) و تمرین مقاومتی (یک برنامه تمرین دایره ای شامل سه نوبت 8-6 تکراری حرکات پرس سینه، جلو بازو، پرس پا، هاگ و جلو پا در 80-75 درصد 1RM با هشت تکرار) بود. نمونه های خونی، 24 ساعت قبل و بعد از مداخله تمرینی جمع آوری شدند. در نهایت با استفاده از تحلیل واریانس تک راهه و آزمون تی همبسته نتایح حاصله تجزیه و تحلیل شدند.

بیان miRNA-210 و غلظت HIF-1 بعد از هر سه نوع تمرین افزایش یافت (P<0.05). با این حال، افزایش miRNA-210 و HIF-1 در گروه HIIT بیشتر از دو گروه دیگر بود (P<0.05) و تفاوت معنی داری بین گروه تمرین استقامتی و مقاومتی مشاهده نشد (P>0.05).

 هر سه نوع تمرین سبب افزایش بیان miRNA-210 و غلظت HIF-1 می شوند و بیشتر بودن اثرگذاری تمرین HIIT آن را به عنوان یک استراتژی تمرینی کارآمد در این زمینه پیشنهاد می کند.