مقایسه تاثیر چهار هفته تمرین سنگ نوردی با و بدون محدودیت جریان خون بر میزان فاکتور رشد اندوتلیالی عروق و هورمون رشد سنگ نوردان نخبه

آنژیوژنز و افزایش چگالی مویرگی عضله اسکلتی یکی از تغییرات فیزیولوژیک احتمالی طی تمرینات محدودیت جریان (BFR) است. لذا، هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر 4 هفته تمرین سنگ نوردی با BFR بر سطوح فاکتور رشد اندوتلیالی عروق (VEGF) و هورمون رشد (GH) سنگ نوردان نخبه بود.

در این مطالعه نیمه تجربی، بصورت هدفمند 26 سنگ نورد نخبه در دامنه سنی 30-25 سال، درصد چربی 14-8 درصد و حداقل 4 سال سابقه تمرینی به صورت تصادفی در دو گروه تمرین سنگنوردی با BFR و تمرین بدون BFR قرار گرفتند. قرارداد تمرینی شامل سه جلسه در هفته به مدت 4 هفته صخره نوردی با شدت 80-60 درصد درجه سختی مسیر انجام شد. فشار کاف برای بازوها در مراحل اجرای سنگ نوردی بین 40 تا 100 میلی متر جیوه بود. دو مرحله خونگیری در حالت پایه قبل و 24 ساعت بعد از اتمام پروتکل تمرینی جهت تعیین سطوح سرمی VEGF و GH اخذ شد. در نهایت، داده های حاصله با استفاده از آزمون آزمون تی مستقل و همبسته در سطح معنی داری کمتر از 05/0 تجزیه و تحلیل شدند.

پس از چهار هفته تمرین سنگ نوردی با BFR سطوح پایه VEGF و GH، افزایش معنی داری را نشان داد (p<0.05). با این حال، سطوح پایه VEGF و GH پس از تمرینات سنگ نوردی بدون BFR تغییر معنی داری نداشت.

به نظر می رسد تمرینات سنگ نوردی همراه با محدودیت جریان خون با افزایش VEGF و GH بتواند افزایش رگ زایی را به دنبال داشته باشد.