بررسی آثار بهبودی ویتامین ای بر روی تغییرات مورفولوژیکی و هیستولوژیکی و فاکتورهای استرس اکسیداتیو در بیضه موش سوری تحت درمان با نانو ذرات تیتانیوم دی اکساید

نانوذرات تیتانیوم دی اکساید ترکیبات شیمیایی هستند که در مواد صنعتی و غذایی از جمله مواد آرایشی، خمیردندان، مواد رنگی و سفید کردن شیر بدون چربی به وفور استفاده می شود. ویتامین  Eیک ترکیب رژیم غذایی که به عنوان یک آنتی اکسیدان مهاری رادیکال های آزاد می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر محافظتی ویتامین E بر تغییرات هیستومورفومتری، پارامترهای بیوشیمیایی و استرس اکسیداتیو همچنین غلظت تستوسترون است.

در مطالعه حاضر، 35 موش بالغ نر به 7 گروه کنترل و آزمایشی تقسیم بندی شدند. گروه های آزمایشی تیتانیوم دی اکساید را با دوز 5/2، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم و همچنین گروه کنترل مثبت ویتامین E را با دوز 100 واحد بین المللی به صورت خوراکی دریافت کردند. بعد از تیمار، حیوانات از طریق جابجایی مهره های گردنی آسان کشی شدند و نمونه های بیضه اخذ شدند. سطح 05/0<p معنی دار در نظر گرفته شد.

نتایج هیستومورفومتری نشان داد که وزن بیضه و بدن، ضخامت کپسول بیضه، قطر لوله های منی ساز، ارتفاع اپیتلیوم زایا، شاخص های اسپرماتوژنز و میوز کاهش یافتند. در حالی که ضریب سلول های سرتولی و ضریب جایگزینی مجدد سلول های اسپرماتوگونی تغییرات معناداری نداشتند. همچنین، نتایج بیوشیمیایی نشان داد افزایشی در مالون دی آلدیید و کاهشی در ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، فعالیت آنزیم کاتالاز، میزان پروتئین همچنین غلظت تستوسترون مشاهده شد (05/0<p).

نانوذرات TiO2 با دوز بالا باعث ایجاد اثرات سوء پاتولوژیکی می گردد. در حالی که ویتامین E توانست اثرات سمی تیتانیوم دی اکساید را بر روی بافت بیضه حیوانات مورد مطالعه بهبود بخشد.