اثر تمرینات استقامتی و تزریق سلول های بنیادی بر بیان ژن PDGF و PDGFr در بافت زانو موش های مبتلابه استئوآرتریت زانو
استیوآرتریت، شایع ترین اختلالات عضلانی-اسکلتی است که با از دست دادن غضروف مفصلی، تغییرات استخوانی و التهاب غشای سینوویال توصیف می شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرینات استقامتی و تزریق سلول های بنیادی بر بیان ژن PDGF و PDGFr در بافت زانو موش های مبتلابه استیوآرتریت زانو است.
برای انتخاب نمونه آماری 35 سر موش صحرایی نر ویستار به صورت تصادفی به پنج گروه هفت تایی: کنترل (سالم)، کنترل (بیمار)، سلول بنیادی، تمرین و تمرین- سلول بنیادی تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 29-25 دقیقه دویدن بر روی تردمیل با سرعت 15 متر در دقیقه برای هفته اول بود و هر هفته یک متر بر دقیقه اضافه شد تا در هفته هشتم به 22 متر بر دقیقه رسید. 48 ساعت پس از اجرای برنامه تمرینی نمونه گیری از بافت زانو انجام شد. بیان ژن PDGF و PDGFr از طریق روش Real Time PCR اندازه گیری شد. از روش آنالیز واریانس یک طرفه و در صورت مشاهده تفاوت سطح معنی دار آماری (05/0>P) از آزمون تعقیبی توکی جهت تعیین محل اختلاف بین گروهی استفاده شد.
نتایج تحقیق حاضر نشان داد که سطح بیان ژن PDGF و PDGFr در گروه بیمار نسبت به گروه سالم افزایش داشت (00/0 P=00/0P=). همچنین سطوح بیان ژن PDGF در گروه های تمرین، سلول بنیادی و تمرین-سلول بنیادی نسبت به گروه بیمار کاهش معناداری (05/0=p ، 025/0 P=) داشت؛ درحالی که سطوح بیان ژن PDGFr فقط در گروه سلول بنیادی و تمرین-سلول بنیادی نسبت به گروه بیمار کاهش معناداری (043/0=p، 039/0=p) داشت.
فاکتورهای رشد مانند PDGf اثرات آنابولیکی و ضدالتهابی خود را برای حفظ پتانسیل کندروژنیک در کندروسیت ها در محیط آزمایشگاهی از طریق مهار مسیر سیگنالی NF-kB اعمال می کنند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.