درآمدی بر ضرورت آموزش«ریاضی فازی» به دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان و معلمان ابتدایی

عوامل موثردر وضعیت های آموزشی با درجه ای از فازی بودن یا عدم قطعیت (به عنوان مثال یادگیری، مدل سازی ریاضی و حل مسایل) پدیدار می شوند. در واقع، ادراک دانش آموز از جبنه های عمومی بهره می برد که به تدریج رشد نموده و لذا فازی هستند. از سوی دیگر، از نقطه نظر معلم، آن ها معمولا ابهام های موجود درباره درجه موفقیت دانش آموز در هر یک از مراحل وضعیت آموزشی متناظر هستند. همه این ها به ما ضرورت معرفی اصول منطق فازی و نظریه عدم قطعیت را در تلاش برای توصیف راه های موثرتر در فرآیند چنین وضعیت های کلاسی را گوشزد می کند. بنابراین، هدف ما در این مقاله، ساختن یک مدل فازی کلی است که بتواند در هر مرحله خاص برای نمایش فرآیند وضعیت آموزشی متناظر سازگاری داشته باشد.مفهوم عدم قطعیت بصورت طبیعی در چارچوب وسیعی از نظریه مجموعه های فازی ظاهر می شود،که با وضعیت های آموزشی سروکار داریم، بویژه زمانی که با مسایل دنیای واقعی مواجه می شویم. عدم قطعیت نتیجه پاره ای معایب اطلاعاتی است. در واقع، اطلاعات مربوط به مدل در یک وضعیت واقعی ممکن است بصورت ناقص، نامنظم، غیرقابل اتکا، مبهم، متناقض یا معیوب مفهومی سازی شود.