بررسی اثر تیمول بر بیان ژن Pax4 در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

ژن PAX4 فاکتور های رونویسی حیاتی را برای تکوین و تمایز سلولی رمز گذاری می کنند.  PAX4 برای تولید اجداد سلولی جزایر پانکراس و تمایز آن ها به سلول های بتا ضروری است. عملکرد صحیح این ژن نه تنها در تکوین بلکه در بقا و ترمیم سلول های بتا نیز ضروری است و جهش های موجود در آن با دیابت نوع یک و دو همراه است. در همین راستا مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر تیمول بر بیان ژن PAX4 در موش های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین طراحی و اجرا شد.

در این مطالعه مورد-شاهدی 42 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به طور تصادفی در 7 گروه شش تایی توزیع شدند. گروه A: گروه شاهد سالم، گروه B: هر سه روز یک بار طی یک ماه در هر نوبت 160 میلی گرم بر کیلوگرم تیمول به صورت گاواژ دریافت می کنند، گروه C: دیابتی شده با استرپتوزوتوسین است و گروه کنترل منفی (شاهد دیابتی)، گروه D: داروی کاهنده ی قند خون (متفورمین) به مقدار 80 میلی گرم برکیلو گرم به صورت گاواژ  دریافت می کنند، گروه E و G و F گروه تیمار هستند که به ترتیب  40، 80 و 160 میلی گرم بر کیلو گرم تیمول به صورت گاواژ دریافت می کنند. جهت بررسی تغییر بیان ژن PAX4 از تکنیک Real Time - PCR استفاده شد. آنالیز اطلاعات مربوطه با استفاده از نرم افزار  SPSS V.22صورت گرفت و از آزمون آنالیز واریانس جهت مقایسه آماری نمونه ها استفاده شد.

مطالعه حاضر نشان داد که بیان ژن PAX4 در موش های دیابتی تیمار شده با دوز های مختلف تیمول دارای تفاوت معنی داری نسبت به گروه دیابتی شاهد می باشد (001/0>p). بنابراین استفاده از ماده موثره تیمول سبب افزایش بیان ژن PAX4 در سلول های بتای پانکراس در رت های دیابتی شده که این افزایش بیان به صورت وابسته به دوز بود.

تیمول می تواند با افزایش بیان PAX4 و کاهش غلظت گلوکز خون به بهبود بیماری در بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس در نظر گرفته شود.