طراحی الگوی آزادسازی انرژی سازمانی کارکنان در سازمان های دولتی (مطالعه موردی: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی)

 سازمان های دولتی به دلیل فقدان فضای رقابتی با معضل بی انگیزگی و بی تفاوتی کارکنان خود نسبت به اهداف و آینده سازمان مواجه هستند؛ آنچه بیش از هر راهکار دیگری سازمان را به برون رفت از این شرایط کمکمی کند، آزادسازی انرژی سازمانی است. این مهم، پژوهش حاضر را به سمت طراحی الگوی آزادسازی انرژی سازمانی کارکنان در سازمان های دولتی سوق داد.

 روش پژوهش کیفی، از نوع نظریه داده بنیاد بود. از بین روسای دانشگاه های علوم پزشکی منطقه غرب، مدیران امور مالی و توسعه نیروی انسانی، معاونان توسعه مدیریت و منابع، اساتید دانشگاه در رشته های مدیریت و علوم رفتاری در این منطقه و مدیران ارشد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به روش نمونه گیری هدفمند تعداد 35 نفر برای مصاحبه عمیق انتخاب شدند و مصاحبه ها تا مرحله اشباع نظری ادامه یافتند. داده ها به روش سیستماتیک در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل و در نهایت تصویر عینی از نظریه ایجاد شده، ارایه گردید.

 نظریه به دست آمده نشان داد که انرژی سازمانی، در فرآیندی از عوامل علی (ارزش های اخلاقی، امنیت شغلی، حمایت مدیریت، جبران خدمت، شخصیت، احساس تعلق، آرمان مشترک، اعتماد و هوش هیجانی سازمانی)، زمینه ای (شرایط اداری-مدیریتی، فرهنگی-اجتماعی و اقتصادی سازمان)، مداخله گر (سیاست های سازمان، رفتار مدیران، رفتار همکاران، جو سازمانی و ملاحظات خاص سازمانی) و راهبردی (انعطاف پذیری، ایجاد هویت مشترک، تشویق و حمایت، مبارزه با فساد اداری، ارتباط اثربخش، کنترل سازمانی، یادگیری سازمانی و مدیریت منابع انسانی) آزاد می شود و این آزادسازی پیامدهای مثبت زیادی را برای کارکنان به همراه دارد.

  نتایج این مطالعه الگویی برای آزادسازی انرژی سازمانی کارکنان وزارت بهداشت و سایر نهادهای دولتی که با معضل بی انگیزگی و بی اشتیاقی کارکنان در مشارکت برای تحقق اهداف استراتژیک سازمان مواجه هستند، است.