اثربخشی آموزش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بر مشکلات روان شناختی افسردگی و اضطراب و تنیدگی دانش آموزان ناشنوا

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بر مشکلات روان شناختی افسردگی و اضطراب و تنیدگی دانش آموزان ناشنوا انجام شد.

 پژوهش حاضر، مطالعه ای نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان ناشنوای دختر 16تا20ساله شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل دادند. در این پژوهش 28 نفر از دانش آموزان ناشنوا شرکت داشتند که به روش نمونه گیری دردسترس از مدرسه ناشنوایان میر انتخاب شدند. شرکت کنندگان با گمارش تصادفی در دو گروه 14نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش در هشت جلسه آموزش برنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان شرکت کرد؛ درحالی که گروه گواه در لیست انتظار ماند. ابزار این پژوهش مقیاس افسردگی و اضطراب و تنیدگی لاویباند و لاویباند (1995) بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری در سطح معناداری 0٫05 تحلیل شد.

 نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که دو گروه آزمایش و گواه در مشکلات روان شناختی افسردگی و اضطراب و تنیدگی در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری دارند. آموزش برنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان بر مشکلات روان شناختی افسردگی و اضطراب و تنیدگی دانش آموزان ناشنوا اثر معناداری داشته است (0٫001>p). درواقع، آموزش برنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان سبب بهبود مشکلات روان شناختی افسردگی و اضطراب و تنیدگی دانش آموزان ناشنوا شده است. 

براساس یافته های پژوهش، استفاده از برنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان با نتایج مثبت و موثری همراه است؛ بنابراین، برنامه ریزی برای آموزش برنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان نقش مهمی در مشکلات روان شناختی افسردگی و اضطراب و تنیدگی دانش آموزان ناشنوا دارد.