تعیین اثربخشی هیپنوتراپی بر ذهن آگاهی و استرس ادراک شده زنان دارای سابقه شکست عاطفی

نیاز به دوست داشتن از نیازهای بسیار اساسی انسان است و از تجربه های بسیار عمیق جدایی و سوگ در ناکامی، ناشی از فروپاشی رابطه عاشقانه است. پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی هیپنوتراپی بر ذهن آگاهی و استرس ادراک شده زنان دارای سابقه شکست عاطفی انجام شد.

 پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری تمامی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان آمل با سابقه شکست عاطفی در سال 1396 بودند. تعداد 30 آزمودنی با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و گواه گمارده شدند. به منظور اجرای پژوهش، از پرسشنامه های آسیب عاطفی راس (1999) و مقیاس استرس ادراک شده (کوهن و همکاران، 1983) و مقیاس ذهن آگاهی (براون و رایان، 2003) استفاده شد. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت هشت جلسه دوساعته به صورت هفتگی تحت مداخله هیپنوتراپی قرار گرفتند؛ ولی گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. پرسشنامه های مذکور در سه مرحله، قبل از شروع مداخله و بعد از اتمام و یک ماه بعد از آخرین جلسه هیپنوتراپی تکمیل شدند. تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معنا داری 0٫05 صورت گرفت. 

نتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که هشت جلسه آموزش هیپنوتراپی موجب افزایش نمرات ذهن آگاهی (0٫001>p) و کاهش نمرات استرس ادراک شده در گروه آزمایش شده است (0٫001>p). 

باتوجه به یافته های پژوهش می توان از هیپنوتراپی برای بهبود کیفیت زندگی و افزایش امید به آینده در افراد با سابقه شکست عاطفی استفاده کرد.