تبیین اثر وضعیت خانوادگی بر بهزیستی جامع دانشجویان براساس نقش میانجی گر انگیزش تحصیلی

مشکلات انگیزشی و یادگیری و تحصیلی و نیز محیط های خانوادگی نامساعد افراد را درمعرض خطر مشکلات سلامت و بهزیستی قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف تبیین اثر وضعیت خانوادگی بر بهزیستی جامع دانشجویان براساس نقش میانجیگر انگیزش تحصیلی انجام شد.

 روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمام دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای تهران در سال تحصیلی 96-1395 بود که از میان آن ها 315 نفر به روش نمونه برداری چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس بهزیستی جامع (کیز و همکاران، 2002) و مقیاس انگیزش تحصیلی (والرند و همکاران، 1992) و پرسشنامه وضعیت خانواده (بیوورز و همکاران، 1985) بود. برای تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار ایموس و بیشینه برآورد احتمال و نیز سطح معناداری 0٫05 استفاده شد.

نتایج پژوهش نشان داد که انگیزش تحصیلی درونی اثر وضعیت خانوادگی را بر بهزیستی جامع به صورت مثبت میانجیگری کرده (0٫001>p، 0٫2109=β) و انگیزش تحصیلی بیرونی اثر وضعیت خانوادگی را بر بهزیستی جامع به طور منفی میانجیگری (0٫001>p، 0٫0534-=β) می کند.

براساس یافته های این پژوهش چنین به نظر می رسد که افراد دارای وضعیت خانوادگی مطلوب از فرصت و امکانات بیشتری برای خودمختاری، خودبیانگری، خودآگاهی، خودگردانی و خودافزایی برخوردار بوده که این سازه های روان شناختی از شاخص های انگیزش درونی است و بر عملکرد تحصیلی و بهزیستی جامع فرد تاثیر می گذارد.