تاثیر پایگاه اجتماعی - اقتصادی خانواده بر رشد حرکتی کودک: مدل ساختاری با میانجی گری فعالیت بدنی مادر

رشد حرکتی زیربنای مهارت های اساسی بزرگسالی است. هدف از این تحقیق تعیین وضعیت رشد حرکتی کودکان و بررسی تاثیرات خانواده و والدین بر رشد حرکتی کودکان سنین پیش از دبستان بود.

 روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی (مدل یابی معادلات ساختاری) بود. شرکت کنندگان این تحقیق 150 کودک 4تا6ساله (از هر رده سنی 50 نفر) به همراه مادران آن ها بودند که در استان آذربایجان شرقی، شهرستان سراب سکونت داشتند و به صورت خوشه ای از مراکز مهدکودک-پیش دبستانی ها انتخاب شدند. پرسش نامه جمعیت شناختی، پرسش نامه وضعیت اجتماعی-اقتصادی قدرت نما (1392)، فرم کوتاه پرسش نامه بین المللی فعالیت بدنی و فرم کوتاه نسخه دوم آزمون تبحر حرکتی برونینکس-ازرتسکی از ابزارهای اندازه گیری این تحقیق بودند. جهت تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS نسخه 16 و Smart PLS3 استفاده شد.

 نتایج حاصل نشان داد که وضعیت رشد حرکتی کودکان خیلی کمتر از حد متوسط است (11٫156± 28٫85)؛ وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانواده ها بر رشد حرکتی کودکان دارای تاثیر معناداری بود (0٫001>p و 0٫425=b)؛ اما بر فعالیت بدنی مادران تاثیر معناداری نداشت (0٫348= p و 0٫076=b)؛ همچنین فعالیت بدنی مادران بر رشد حرکتی کودکان تاثیر معناداری داشت (0٫011=p و 0٫204=b).

وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانواده تسهیل کننده رشد حرکتی کودکان است؛ اما محدودکننده فعالیت بدنی مادران می باشد؛ همچنین فعالیت بدنی مادران نقش محرک رشد حرکتی کودکان را دارد. بر این اساس به نظر می رسد حمایت های خانواده یا الگوسازی مادران باعث بهبود رشد حرکتی کودکان سنین پیش از دبستان می شود.