اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر کمال خواهی و تنظیم هیجان بیماران مبتلا به اختلال شخصیت وسواس جبری

اختلال شخصیت وسواس جبری یکی از اختلالات بسیار شایع شخصیت در کل جمعیت است که ویژگی اصلی این اختلال دل مشغولی به نظم و ترتیب، کمال گرایی و کاهش انعطاف پذیری است. پژوهش حاضر به دنبال ارزیابی اثربخشی موج سوم رفتاردرمانی، یعنی درمان پذیرش و تعهد در بهبود تنظیم هیجان و کاهش کمال خواهی بیماران مبتلا به اختلال شخصیت وسواس جبری بود.

این مطالعه شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری، تمام مراجعانی بودند که به دلیل داشتن مشکلات مختلف فردی در سال 1396 به مرکز مشاوره احیا در شهر رشت مراجعه کرده بودند که پس از تشخیص اختلال شخصیت وسواس جبری، از بین آن ها 30 نفر انتخاب شدند و به دو گروه آزمایش و گواه اختصاص یافتند. گروه آزمایش تحت درمان پذیرش و تعهد در طی 8 جلسه 60دقیقه ای (هر هفته یک جلسه در مجموع دو ماه) قرار گرفتند و گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس برای اندازه های مکرر و آزمون مقایسه های چندگانه تعدیل شده بن فرونی توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 18 و در سطح معناداری (0٫05=α) تحلیل شدند.

نتایج نشان داد روش درمانی پذیرش و تعهد تاثیر معناداری بر کمال خواهی (0٫002=p) و تنظیم هیجان (0٫009=p) بیماران مبتلا به اختلال شخصیت وسواس جبری داشته است. بررسی اندازه اثر نشان از اثربخشی بیشتر درمان پذیرش و تعهد  بر کمال خواهی (35٫2=Eta) و در درجه دوم تنظیم هیجان (25٫9=Eta) داشت. ضمنا پیگیری یک ماهه نتایج به دست آمده، نشان از پایداری این نتایج داشت.

 با توجه به یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گیری کرد که درمان پذیرش و تعهد  به عنوان درمانی نوظهور، اثربخشی زیادی بر مولفه های اصلی اختلال شخصیت وسواس جبری دارد.