اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر پرخوری هیجانی و استرس در زنان دارای اختلال خوردن

اختلالات خوردن یکی از اختلال های روان تنی به شمار می رود که محققان به دلایل و درمان آن می پردازند. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پرخوری هیجانی و استرس زنان دارای اختلال خوردن انجام شد.

 پژوهش حاضر به روش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را زنان دارای اختلال خوردن شهرستان تهران در سال 1397 تشکیل دادند که به شیوه نمونه گیری دردسترس 30 نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه به صورت تصادفی قرار گرفتند. در پیش آزمون پرسشنامه های اختلال خوردن داچ (1986) و استرس کوهن (1983) اجرا شد و سپس مداخله درمان پذیرش و تعهد برای گروه آزمایش صورت گرفت. بلافاصله بعد از اتمام مداخله، پس آزمون پرسشنامه ها برای هر دو گروه انجام پذیرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و تحلیل کواریانس تحلیل شدند.

 میانگین خوردن هیجانی نمره گروه آزمایش به ترتیب از 10٫72±50٫13 به 10٫52±38٫43 و استرس از  8٫13 ±43٫10 به 8٫97±32٫19 کاهش پیدا کرد و نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که درمان پذیرش و تعهد پرخوری هیجانی و استرس زنان را کاهش می دهد (0٫001<p).

 درمان پذیرش و تعهد بر پرخوری هیجانی و استرس زنان دارای اختلال خوردن موثر است؛ بنابراین پیشنهاد می شود مشاوران و درمانگران از این روش برای افراد با اختلال خوردن بهره ببرند.